သူသေကိုယ်သေ အကြေနွှဲ

 သူသေပြီးလား

သည်စကားလေး သူ့လှန်းမေး ။

သူမသေသေး

ငါသေပေးရန် အရေးဖန် 

မအေးထိုရန်ပွဲ ။

 

 ငါသေပြီလား

သည်စကားလေး ငါ့ပြန်မေး ။

ငါမသေသေး

သူသေပေးရန် အရေးဖန်

မအေးဤရန်ပွဲ ။

သူနှင့်ငါကား

နေရာအတူ ဂေဟာတူ၌

ဆိုးတူကောင်းထပ် မပေါင်းအပ်

ဓာတ်ချင်းဇာတ်ချင်းကွဲကြပြီ ။

သူကိုင်မူကား

လူလျှင်လူချင်း နတ်နတ်ချင်းနှင့်

ဇာတ်ချင်းမတူ ဓာတ်မတူပါ

သူတကာကို ဖြူရာမှမဲ

မဲရာမှမှောင် အညစ်ရောင်ဖြင့်

အရောင်ချင်းပြိုင် မှောင်ချင်းပြိုင်

သူနိုင်ကိုယ်နိုင် ကိုင်စေခြင်း ။

ငါအယူကား

လူချင်းနတ်ချင်း ဇာတ်တူချင်းကို

ကိုယ်ချင်းချင်းစာ တာချင်းချင်းထောက် ပူမနှောက်ဖြင့် 

သူရောက်လျှင်ကြို ကိုယ်ရောက်လျှင်ကမ်း

အတူလှမ်းကာ လမ်းဆုံးရာ

တန်းကာစီကာ ပို့လိုခြင်း ။

 

သည်သို့အယူ မူမတူကြောင့်

သူသေလျှင်သေ

မသေရန်ဘေး ငါမအေး

ဘွာတေးခတ်၍ မရပ်သာ ... ။

ကဗျာ့နန်းတော်

မဟာဗောဓိမြိုင်ဆရာတော်